‘Is G-Max the Montrachet of Germany?”, tweeted Christie’s.
“Or is Montrachet the G-Max of Burgundy?”
Met een bloei die drie weken later op gang kwam dan gewoonlijk, bleef de Wonnegau gespaard van de rampzalige vorst die bijna heel Frankrijk trof in 2021. Het water was welkom na drie droge jaren maar de natte juni zorgde ook voor een explosieve vegetatie en massa’s werk in de wijngaard. In juli werd Wallonië en de Ahr extreem zwaar getroffen, maar ook nu weer werd Rheinhessen gespaard. De augustusmaand was gelukkig droog maar ook koel. Het was wachten op de zomer die pas haar intrede deed in september en oktober.
Een klassiek jaar waarin de oerdruif Silvaner het uitstekend doet met aroma’s van fijne verse groene kruiden en ziltige mineralen, een jaar waarin ook weer eens top kabinett gemaakt kan worden. Dat wordt al maar zeldzamer. Het is door de klimaatwijziging makkelijker om Beerenauslese te maken dan de dansende filigrane ‘kabi’ van weleer. 2021 was grandioos dankzij koele nachten, lage suikers en rassig zuur.
2021 was ook een trage lange oogst waar pas na zeven weken begonnen werd met de rieslings uit de Hubacker met allereerst die van de ‘Von der Fels’ die nu met losse trossen en dikke schillen kon worden geoogst. Pas eind oktober werd er aangevangen met Kirchspiel en Abts E.
Een absoluut bijzonder jaar dat karakterwijn heeft voortgebracht. De toekomst zal uitwijzen of ze meer persoonlijkheid zullen hebben als de voorgaande warme jaren. Persoonlijk denk ik van wel.
